درخت‌ها از کهنسال‌ترین موجودات کره خاکی ما هستند. دست کم 50 درخت روی زمین وجود دارند که بیش از هزار سال عمر کرده‌اند. به علاوه، ممکن است درختان کهنسالی وجود داشته باشند که ما هنوز آن‌ها را کشف نکرده‌ایم.

درختان به چند دلیل می‌توانند این همه طولانی عمر کنند. راز اول طول عمر آن‌ها،‌ سیستم آوندی بخش بخش آن‌هاست که باعث می‌شود بخشی از درخت بمیرد و بقیه بخش‌ها به حیات خود ادامه دهند. به علاوه بسیاری از درخت‌ها مانند ما پیر نمی‌شوند. برخی از کاج‌ها در سن 3000 سالگی،‌ همپای همنوعان 100 ساله خود به رشد ادامه می‌دهند. این کاج‌ها بر خلاف حیوانات، دچار جهش ژنتیکی در سلول‌هایشان نمی‌شوند.

برخی از گیاهان با ایجاد کلونی یا مجموعه‌ای از شاخه‌های یکسان از لحاظ ژنتیکی با زمان مقابله می‌کنند. بدین ترتیب،‌ مرگ یک شاخه به معنای مرگ کل موجود زنده نخواهد بود. کلونی‌های بزرگ می‌توانند تک‌تک شاخه‌های فراوانی داشته باشند،‌ اما همگی به صورت یک شبکه، از ریشه‌های واحدی استفاده می‌نمایند. در این گزارش تصویری با برخی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین درختان دنیا آشنا می‌شویم.

در واقع پاندو مجموعه‌ای از کلونی‌های صنوبر لرزان است که در یوتای آمریکا قرار دارد. این کلونی 105 هکتاری،‌ در حقیقت از مجموعه‌ای از درخت‌هایی تشکیل شده که همگی از نظر ژنتیکی یکسان هستند و به یک سیستم ریشه‌ای متصلند. این صنوبر لرزان غول پیکر دست کم 80،000 سال پیش متولد شده،‌ زمانی که اجداد ما هنوز در آفریقا به سر می‌بردند. برخی حتی عمر این درختزار را 1 میلیون سال تخمین زده‌اند که در این صورت،‌ عمر پاندو به 800،000 سال برمی‌گردد. پاندو همچنین با 6،615 تن وزن، سنگین‌ترین موجود زنده کره زمین هم محسوب می‌شود.

کهنسال‌ترین تک درخت زمین، در ارتفاع 10،000فوتی (حدود 3 کیلومتری) بالاتر از سطح دریا در جنگل ملی اینیو،‌ واقع در کالیفرنیا زندگی می‌کند. این درخت 4،765 ساله،‌ وقتی اولین اهرام مصر ساخته می‌شدند، 100 ساله بود. این درخت عجیب در میان همنوعان هزارساله خود در درختزاری به نام جنگل باستانی‌ها قرار گرفته است. جنگلبانان برای محافظت از آن،‌ محل دقیقش را افشا نمی‌کنند،‌ اما درختی که در این تصویر می‌بینید باید خود متوشالح باشد.

این درخت سرو غول پیکر در ابرکوه ایران زندگی می‌کند. درخت همیشه سبزی که 4،000 تا 4،500 سال سن دارد و تقریبا همسن استونج انگلستان است. سرو زرتشتی احتمالا کهنسال‌ترین موجودی است که در آسیا وجود دارد و یک پدیده ملی در ایران به شمار می‌آید. ارتفاع این درخت به 82 فوت (25 متر)‌ و محیط ساقه آن به 8/37 فوت (5/11متر) می‌رسد.

این یک سرخدار معمولی است که در طول عصر برنز بریتانیا در لانگرنیو واقع در ولز جوانه زده است و حالا بین 3،000 تا 4،000 سال سن دارد. سرخدارها معمولا عمر طولانی دارند، ‌چون شاخه‌های جدید با تنه اصلی درخت آمیخته می‌شوند و جزیی از آن می‌شوند. بنابراین وقتی تنه اصلی می‌میرد،‌ این شاخه‌ها به زندگی ادامه می‌دهند. همچنین ریشه‌های این شاخه‌های جدید،‌ می‌توانند درون ریشه اصلی رشد کنند یا در نزدیکی آن درون خاک فرو بروند.

این درخت باشکوه همیشه سرسبز در سال 1993/ 1372 در بیشه‌ای درون کوه‌های آند در جنوب مرکزی شیلی کشف شد. دانشمندان بر اساس حلقه‌های درخت،‌ سن آن را 3،620 سال تخمین زده‌اند. با وجود این که این سروهای پاتاگونیایی می‌توانند تا 150 فوت (7/45 متر)‌ ارتفاع داشته باشند،‌ تنها در سال یک میلیمتر رشد می‌کنند و بدین ترتیب می‌توانند سالیان سال به رشد خود ادامه دهند. سرو زرتشتی و سرخدار لانگرنیو کهنسال‌تر هستند،‌ اما درخت الرس دومین درخت کهنسالی است که سنش به دقت تعیین شده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : عباس رییسی | تاريخ : سه شنبه 18 اسفند 1387برچسب:کهن سال ,درخت کهن سال,درخت قدیمی,قدیمیترین درختان,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |